فجرنامه(1)

هوالحی

به لطف خدا امسال بلیت چشنواره دارم...بی صف،بی بازار سیاه. از جاهای مختلف. دوست پدرم تا عمویم.

و بنابراین می توانم تعداد خوبی از فیلم های فجر34 را ببینم. پس از دیدن هم، چیزکی درباره ی هر  فیلم می نوییسم و می گذارم اینجا. شکار شب اولم«زاپاس» بود. تا ببینیم بقیه اش چه می شود و خدا چه می خواهد....

پ.ن: بلیت بادیگارد را ندارم. حاضرم با با بلیت اژدها وارد می شود، لانتوری و این تیپ فیلم ها تاق بزنم:)

«زاپاس» از آن دست فیلم های متوسط ِ رو به بالای سینمای ایران است. فیلمی بدون ادا اطوار های روشنفکری و بدون ادعا، که تلاش خوبی برای سرگرم کردن ِ مخاطب محسوب می شود. قصه‌ی زاپاس، از زبان پسربچه‌ی بانمکی روایت می شود که ماجراهای دامنه دار ِ عشق ِ خواهر بزرگتر و پسرخاله اش، پیرنگ ِ اصلی ِ داستان است. در واقع می توان گفت «زاپاس» دارای کلیشه ای ترین داستان تاریخ سینماست: پسر و دختری عاشق یکدیگر هستند اما موانعی بر سر راه وصال آنها وجود دارد. همین خط ِ داستانی ساده و سرراست اما در این فیلم «خوب» روایت می شود. خرده پیرنگ های قصه در کنار پس زمینه‌ی «فوتبال» و جلوه های بصری ِ ناب استان گلستان باعث شده تا این فیلم یک سروگردن بالاتر از یک فیلم از سینمای بدنه قرار داشته باشد.

ترکیب بازیگران فیلم، یک ترکیب ِ کاملاً تلویزیونی است. امیر جعفری و ریما رامین فر در فیلم هم زن و شوهر هستند و همین موضوع موجب شده دست ِ کارگردان برای گذر از برخی خط قرمز های رایج باز باشد! در کنار آنها جواد عزتی، الناز حبیبی و احمد مهران فر و شبنم مقدمی قرار دارند که ترکیب ِ تلویزیونی بازیگران را کامل می کند. اما آنچه «زاپاس» را از مدیوم تلویزیون خارج می‌کند، شوخی های بعضاً بی پرده و عباراتی است که باعث می شود فیلم چندان مناسب پخش از یک رسانه‌ی ملّی نباشد.

 «زاپاس» می تواند فیلم خوبی باشد؛اگر برخی ایرادهای فیلمنامه، کم رمق بودن ِ بازی ِ اکثر بازیگران و پایان سردستی اش را فراموش کنیم. فیلم، از آن دست فیلم هاست که پس از دیدن‌شان یک حس خوب در انتهای قلب مخاطب رسوب می کند. از آن فیلم‌ها که با ندیدنش چیزی از دست نمی‌رود اما دیدنش می تواند لحظاتی شاد، سرخوشی و یک حس مطبوع به مخاطبش هدیه کند.بعید است شخصیت های فیلم کشش ِ کافی برای درگیر کردن مخاطب بعد از پایان فیلم را داشته باشند،اما احتمالاً شیرینی ِ پسربچه‌ی ده ساله‌ و آن دوقلوهای بامزه ، در ذهن مخاطبین خواهد ماند. زاپاس،همان چیزی است که از سینمای بدنه،همان سینمایی که قرار است چرخ اقتصاد سینما را بچرخاند، انتظار داریم.