میم،صاد

الف لام میم صاد

میم،صاد

الف لام میم صاد

میم،صاد

الف لام میم صاد...کتابى است که به سوى تو فرو فرستاده شده است، پس نباید از آن تنگدلى یابى، تا بدان هشدار دهى، و پندآموزى براى مؤمنان باشد.

سوره اعراف. آیات اول و دوم

۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ایران» ثبت شده است

به نام خدا

روایتی از دیدار با یک خانواده ی قهرمان

ستاره‌ی دوران بی ستاره

 

ایستاده ایم در کوچه ای که منتهی می شود به آپارتمانی ساده،جایی در حوالی ِ میدان آزادی. منتظریم تا چند نفرِ باقی مانده هم برسند. با آنها، تعدادمان از سی نفر هم بیشتر می شود! تقریباً تمام فضای کوچه را اشغال کرده ایم. حضورمان در این ساعت و با این تعداد، بدیهی است که ساکنین کوچه‌ی دوازدهم را متعجب خواهد کرد!


۱ نظر ۱۹ اسفند ۹۴ ، ۱۳:۵۰
محمدصالح سلطانی
در جنگ بدر اسرا را نزد پیغمبر آورده بودند. طبق معمول،اسیر را برای این که فرار نکند می بندند. پیغمبر یک نگاهی به اینها کرد و بی اختیار تبسم نمود. آنها گفتند:« ما از تو خیلی دور می دانستیم که به حال ما شماتت کنی.» پیغمبر فرمود:« شماتت نیست. من می بینم شما را به زور این زنجیر ها باید به سوی بهشت ببرم،به زور باید این عقاید را از شما بگیرم.»...

مجموعه آثار شهید آیت الله مرتضی مطهری-جلد ۲۴-صفحه ۳۷۷- ذیل کتاب «آینده ی انقلاب اسلامی ایران»

۱ نظر ۲۷ مرداد ۹۳ ، ۱۱:۲۱
محمدصالح سلطانی

یک عده به ظاهر شعار می‌دهند ولی بزدل سیاسی هستند و تا حرف مذاکره پیش می‌آید می‌گویند ما می‌لرزیم.

به جهنم؛ بروید یک جای گرم برای خود پیدا کنید. خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده است....

حسن روجانی-رییس جمهور ایران-بیست مرداد هزار و سیصد و نود وسه

***

خیلی حرف ها می شود زد درباره ی این جملات. درباره ی رییس جمهوری که خود را حقوقدان می داند. درباره ی مردی که قولِ مدارا با منتقدان و احترام به آنها را داده بود...اما عجالتاً خیلی حرف ها نگفتنی اند. باید بمانند برای بعد. برای «بعد»ی که شاید حقیقت های بیشتری،آتش فشان شوند و بیرون بریزند. آری؛آن حرف ها بماند برای بعد...

۴ نظر ۲۱ مرداد ۹۳ ، ۱۳:۴۶
محمدصالح سلطانی

بعضی ها اسمش را می گذارند سانسور،برخی نظارت، برخی ممیزی و برخی اصلاحیه. چه فرقی می کند؟ همه در یک اصل مشترک اند:« هر Objectی که بخواهد به صورت رسمی در سطح کشور منتشر شود، باید از فیلتر ِ یک نوع نظارت خاص و رسمی بگذرد.»  نظارت، موضوعی ست که از همان ابتدای انقلاب، حکومت داران ِ ما را درگیر خودش کرده. آیا اساساً نظام جمهوری اسلامی به ابزار ممیزی نیاز دارد؟ این ممیزی در چه حد باید باشد؟ چه کسی باید ممیزی کند؟ ممیزی فی نفسه پسندیده است یا نکوهیده؟....

۵ نظر ۲۷ تیر ۹۳ ، ۱۰:۴۱
محمدصالح سلطانی

آقا، یک طور خوبی حرف می زنند. طوری که نه به کسی بر بخورد، نه کسی را ناراحت کند و نه البته به کسی غرور بدهد. یک طوری که همه ایشان را دوست داشته باشند( و مگر قرار نیست رهبر مقبول آحاد جامعه باشد؟). در خلال صحبت هایشان، هم به «شرق» و «اعتماد» تیتر می دهند هم به «کیهان». یک طوری حرف می زنند که هیچ اسمی جز «پدرانه» برایش مناسب نیست....

۲ نظر ۱۹ تیر ۹۳ ، ۱۱:۱۰
محمدصالح سلطانی

دویست و نود نفر بودند....زن،مرد،کودک..... ایرانی،اماراتی،اروپایی....چه فرقی می کند؟ همه «انسان»بودند اما  ویل راجرز،فرمانده ناو امریکایی وینسنس علی رغم نام پر طمطراقش «انسان» نبود.

سوار بر هواپیمای صد درصد مسافربری شده بودند. هواپیمای سفیدی که در تمام دنیا مصداق اتم و اکمل پرچم صلح است. سوار بر فرداهایشان. که میرویم دوبی. برای تفریح، کار، دیدن اقوام....چه فرقی می کند؟ آنها، در میانه ی جنگ، سوار مرکب صلح بودند در مسیر آرامش. اما آقای فرمانده، آقای «دریا دار» دلش خون می خواست. دل آمریکایی ِ پستش خون می خواست و البته، آزمایش جدید ترین موشک ها روی انسان ها. هیچ کس،هیچ کس باور نکرد آقای فرمانده، هواپیمای صلح را ندیده باشد. یا با آن همه سابقه، اشتباه کرده باشد. هیچ کس، حتی پرزیدنتِ امریکا، وقتی مدال ِ رنگی شده با خون دویست و نود نفر انسان بی گناه را به سینه ی ویل راجرز می زد.

این است حقوق بشر امریکایی. با تمام «انسانیت»ش. این است حقوق بشر غربی. حقوق بشر آدم کش. حقوق بشری که دویست و نود انسان بی گناه را تکه تکه می کند. هنوز رد خون و تکه های جنازه ی کودکان چند ساله،پس از بیست و شش سال روی خلیج فارس تازه است....

این است امریکا. تمدنی که ادعای «بشر»یت دارد. حقوق بشری که انگار همیشه ی خدا خاموش است و وقتی خون از دماغ زندانی ِ اوین می آید روشن می شود.  این است حقوق بشری که همیشه ی خدا خاموش است و فقط وقتی یک قاتل در ایران اعدام می شود روشن می شود... این است!

امریکا،غرب و نظم نوین جهانی را باید با این چیزها شناخت. افسوس که هیچ جایی به خاطر سالگرد این جنایت ضد بشری بیانیه نمی دهد و هیچ لوگویی در هیچ کانالی به یاد این نماد های «حقوق بشر» سیاه نمی شود...

 

 

۱ نظر ۱۲ تیر ۹۳ ، ۰۶:۱۱
محمدصالح سلطانی